Bir zamanlar bir annenin yavrusu iken şimdi bir yavrunun annesi olmak şu dünyada yaşadığım en büyük tecrübe.Klasik “anne olunca anlarsın”lafının şimdilerde aslında ne demek olduğu çok iyi anlıyorum ve yaşıyorum.Anne olmak;bitmek bilmeyen bir aşka,telaşa ve sabıra merhaba demekmiş meğer.Daha varlığını ilk öğrendiğim anda başlamıştı telaşım kaygılarım..O andan itibaren o olmuştu dünyam.İlk zamanlar bu işi beceremeyeceğimi düşünüyordum ufacık ve sürekli ağlayan bir bebek uykusuz yorgun ve lohusa ben.Şu an o zamanları düşününce gerçekten baya bir yol kat ettik kızımla.Zaman lazımdı birbirimizi anlamak için..geçen süreç zorlu olsada hergeçen günü tecrübe ediyor insan.Şimdiler de herşeyin keyfini çıkartıyoruz kızımla sanki hiç o tecrübesiz günleri yaşamamış gibi..Kim bilir başka ne tecrübeler edineceğim minik boncuğumla..Kısacası anne olmak tüm zorluklarına rağmen çok güzel bir duygu..İyiki geldin dünyama meleğim..İyiki benim kızımsın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder